Werkgroep Isis vzw is een regionale Noord-Limburgse zelfstandige natuur- en milieuvereniging. Ze werd opgericht in 1970, aanvankelijk als plaatselijk actiecomité dat opkwam voor de bescherming van de Dommelvallei.
De vereniging werd ook actief betrokken bij het ontwerpen van het gewestplan Neerpelt-Bree vanaf het midden van de jaren ’70.
In 1983 werd het Milieu-infocentrum geopend in Grote-Brogel, als thuisbasis en secretariaat van Werkgroep Isis.

Vanaf het midden van de jaren ’80 breidde Werkgroep Isis haar werking uit over de gehele Noord-Limburgse regio. Dit gebeurde op uitdrukkelijk verzoek van een aantal plaatselijke natuurverenigingen, naar aanleiding van diverse problemen met natuurgebieden in de regio. Voorbeelden daarvan zijn het Smeetshof te Bocholt, de Luysen te Bree, de plannen voor de inplanting van het regioziekenhuis aan het Hobos te Overpelt en het Kruisherenpark te Achel.
Daaruit volgde dat de klemtoon in de strategie van de vereniging gedurende meer dan twee decennia op juridisch-planologische milieu- en natuurbescherming en op beleidsbeïnvloeding lag.
Gezien het complexe technische karakter daarvan, de wijzigende maatschappelijke houdingen en de moeilijkheden die daaruit voortvloeiden voor het behoud en de versterking van het draagvlak, werd de klemtoon van de strategie in het midden van de jaren ’90 verlegd naar natuurverwerving en natuurbeheer.

Bij haar oprichting in 1970 had werkgroep Isis zich tot doel gesteld de natuurwaarden van de Dommel en de Bollisserbeek te beschermen en natuurschendingen aan te klagen.
Indien een klacht leidt tot een gerechtelijke procedure, wordt een natuurvereniging die een overtreding in een natuurgebied aanklaagt, echter niet gezien als belanghebbende partij indien de overtreding niet op haar eigendom plaatsvindt. Als er geen andere aanklagers zijn, wordt de zaak geseponeerd.
Al snel was het daarom duidelijk dat het bezit van gronden noodzakelijk was in functie van een burgerlijke partijstelling bij gerechtelijke procedures i.v.m. overtredingen in natuurgebieden.
Gaandeweg is de werkgroep dan ook overgegaan tot het verwerven van gronden in de vallei van de Abeek en de Dommel en Bollisserbeek.

Ondertussen heeft de vereniging ca. 180 ha natuurterreinen in beheer, waarvan 20 ha in eigendom.
In de verworven natuurgebieden is het bovendien belangrijk om beheersplannen te ontwerpen om de specifieke natuurwaarden te behouden of te herstellen.
Natuurbeheer is vooral de voorbije decennia zeer actueel geworden. De beheersplannen van Werkgroep Isis voorzien in het herstel van het landschap in zijn oorspronkelijke staat.
De zorg voor biodiversiteit is hierbij van het allergrootste belang.
In 2000 stelde Werkgroep Isis voor landgoed Het Hobos een proeve van Integraal Beheersplan op, dat de Baron Suetens prijs en de Henri Ford prijs won, ondermeer voor het herstel van de grote hoogstamboomgaard.
Voor het realiseren van de beheerswerken kan Werkgroep Isis beroep doen op ‘Natuur- en Landschapsbeheer Limburg vzw’. Zij zorgen ervoor dat de hooi- en rietlanden worden gemaaid, dat houtkanten en houtwallen op deskundige manier worden onderhouden, dat vreemde boomsoorten zoals de Amerikaanse vogelkers uit onze bossen worden verwijderd en dat populierenplantages worden omgevormd in natuurlijke streekeigen bossen.

Een belangrijke factor in de hierboven vermelde strategiewijziging, was ook de zich wijzigende opstelling van gewestelijke natuurverenigingen zoals Natuurreservaten en Wielewaal (nu Natuurpunt). Daarbij werden vele kleinere verenigingen opgeslorpt en drongen deze grotere verenigingen er bij de hogere overheid op aan om de erkenningbesluiten en de daarvoor geldende criteria op de eigen activiteiten af te stemmen. Het gevolg daarvan was dat de zelfstandige regionale verenigingen ook inhoudelijk daarop dienden te anticiperen.
In dat verband heeft Werkgroep Isis ook vanaf het midden van de jaren ’90 druk uitgeoefend binnen de milieubeweging om het interne overleg