Ieder kind en jongere heeft recht op degelijke kunsteducatie.

Cultuur- en kunsteducatie maakt – naast taal, wetenschap, sport, maatschappelijke, sociale en levensbeschouwende educatie – deel uit van een holistisch opvoedingsideaal. Net omdat cultuur- en kunsteducatie vertrekt vanuit de confrontatie tussen het individu en de samenleving, is dit het leerdomein bij uitstek om kinderen en jongeren vertrouwd te maken hoe zij hun plaats daarin kunnen innemen. Door de ontwikkeling van een eigen culturele identiteit en artistieke taal, leert men tegelijkertijd het verschil met andere culturele identiteiten en artistieke talen te respecteren. In dit proces focust cultuur- en kunsteducatie zich voornamelijk op de ontwikkeling van zelfreflectie, creativiteit, emotionele- en sociale vaardigheden.
In het algemeen onderwijs worden alle kinderen en jongeren bereikt.

Muzes ziet het algemeen onderwijs bij uitstek als de plaats is waar kinderen en jongeren in contact moeten komen met cultuur- en kunsteducatie. Dit geloof wordt gestaafd in de statuten voor kunsteducatie in het algemeen onderwijs: “Alle kinderen en jongeren in Vlaanderen zouden kunsteducatie moeten genieten … aangezien algemeen onderwijs het enige onderdeel van het onderwijssysteem is, dat alle kinderen en jongeren bereikt. Het is verantwoordelijk om het democratische recht van kinderen op artistieke vorming te verzekeren.
Muzes stelt talrijke tekortkomingen vast.

Er is nog steeds geen structurele verankering van cultuur- en kunsteducatie in het algemene onderwijs. Dit is nochtans een premisse voor tegemoet te komen aan de geïdentificeerde noden. Op vlak van de ontwikkeling van de continue leerlijn er vanuit de overheid een onevenwichtige benadrukking ligt op de ontwikkeling van cognitieve en technische vaardigheden, terwijl net cultuur- en kunsteducatie bij uitstek de mogelijkheid biedt om ook emotionele en sociale vaardigheden te ontwikkelen. We stellen vast dat er nauwelijks investeringen zijn in infrastructuur en uitrusting, wat ervoor zorgt dat de leraren in het algemeen onderwijs niet de middelen voor handen hebben om kwalitatieve cultuur- en kunsteducatie te leveren. Tot dusver worden de leraren cultuur- en kunsteducatie niet erkend als experten. Hoewel de leraren actief binnen het algemene onderwijs ook hooggeschoolde kunsteducatoren. Er wordt eerder een nadruk gelegd op het ontwikkelen van een algemene schoolcultuur, met een ‘culturele gangmaker’ als coördinator van dit proces. Zo wordt er voorbij gegaan aan de expertise van deze leraren, en specifieke leermogelijkheden binnen de cultuur en kunstvakken.